W drugiej części duże problemy zawodnicy mieli z PK1 który był za gęstwiną. Drzewo na którym stał PK dało się zobaczyć od strony nabiegu. Dużą stratę na tym PK odrobił Przemek a swoje prowadzenie z każdym kolejnym punktem umacniał Mateusz. PK 4 przyniósł kluczowe rozstrzygnięcia.  Jan, Seba i Paweł, patrząc się jeden na drugiego obiegli bagno i wpadli na PK 9 z pierwszego etapu. Punkt całkowicie w innym terenie niż ten zaznaczony na mapie nikogo nie zdziwił ?

 Jeden z ciekawszych przebiegów to z 9 na 10. Przemek obiegał polem i łąką przechodząc przez duży rów. Zajeło mu to 7 minum. Seba i Mateusz polecieli krótszym wariantem przez powalone drzewa na czym zyskali minute. Wariant trudniejszy, ale opłacało się :) Z 10 na 11 słabo pobiegł Mateusz i jeszcze gorzej Przemek co wykorzystali inni nadrabiając straty. Cztery osoby miały tutaj szanse na triumf (nie licząc kary za punkt "stowarzyszony"). 

Przy dobiegu do PK 13 Mateusz miał tak przemoczoną i rozmazaną mapę (nie brał folii), że musiał pobiec po mapę na metę. Co prawda był koło PK 13 ale go nie podbił. Zgodnie z ISOM 2017 takie oznaczenie tego PK na mapie wydało mi się najodpowiedniejsze. Ostatnie trzy PK to emocjonujący wyścig Przemka i Pawła, który widziałem na własne oczy. Przemek do 15ki biegł przy mecie a Paweł na azymut. Na metę wpadł pierwszy Paweł, ale szybko wyszło, że ich kart startowe różnią się na PK4 i że Paweł podbił PK9 z pierwszej pętli, tak więc zwycięzcą został Przemek.